“Wij hebben een deel van ons leven in het Anna gevierd”
Laatst kregen we in het Anna een bijzondere groep op bezoek. Het was een reünie van oud-leerlingen die 50(!) jaar geleden samen in het Anna begonnen aan hun opleiding. Geert Bakermans was een van de initiatiefnemers: “Na onze opleiding zijn we uitgewaaierd in zorg en welzijn. Maar we hebben altijd contact gehouden. Iedere vijf jaar trekt er wel iemand aan de bel voor een reünie.”
De groep noemt zichzelf ‘De Twijfelaars’. Die naam ontstond grappig genoeg omdat de groep het indertijd niet eens kon worden over een andere naam. Maar uiteindelijk paste hij goed in de tijd: “Het waren de jaren 70 en er gebeurde heel veel in de maatschappij. Het was een tijd van bezinning en bewustwording. En onze groep was ook altijd op zoek naar het waarom van dingen, we stelden altijd vragen. Dat kon in het Anna. Je mocht ook overal bij zijn. In die tijd was er in het Anna een soort totaalzorg. Dus je deed eigenlijk alles: de opname, patiënten onderzoeken en verzorgen van begin tot eind. Maar ook het bed verschonen en soppen.”
In die tijd was Zuster Magda hoofd verpleegkundige leerlingbegeleiding van het ziekenhuis. Zij en het hoofd personeelszaken, meneer Kok, waren heel erg betrokken bij de groep, dat zegt collega-twijfelaar Tineke van Dijk. “Toen zagen we dat natuurlijk vaak anders. Dan kwamen Zuster Magda en meneer Kok bijvoorbeeld langs in de nachtdienst. Wij zagen dat toen als controle. Maar dat was het niet, hoorden we later van hen zelf. Ze waren oprecht begaan met ons en ze wilden graag zeker weten dat het goed met ons ging.”
Betrokken zijn, elkaar kennen en er voor elkaar zijn. Maar ook hard werken, dat hoort volgens Geert allemaal bij het DNA van het Anna. “Het was voor ons meer dan werken en leren. Wij hebben een deel van ons leven in het Anna gevierd. Ik heb heel veel instellingen van binnen gezien, maar aandacht voor de mens maakt altijd het verschil. Dat was ook het motto van de zusters. Als je goed bent voor de mens, wordt de zorg vanzelf beter.”
Hoe was het om samen terug te zijn na zoveel jaren? Tineke: “In een woord: geweldig! We maken van iedere reünie een feestje, maar nu was iedereen extra gemotiveerd. We hebben een rondleiding gehad en gesprekken met verpleegkundigen gehad. Interessant ook om te zien hoe de techniek is veranderd. Andere dingen zijn gelukkig nog gewoon hetzelfde. Ik herkende de gastvrijheid. Iedereen nam de tijd voor ons. Je bent geen nummer in het Anna. Net als vroeger.”
