“Vooral de wachttijd gaf de doorslag. Ik kon al heel snel terecht voor een vaatscan.”
Na een dag werken voelde Yvonnes rechterbeen aan alsof ze een flinke wandeling in de bergen had gemaakt. Dat vermoeide en soms pijnlijke gevoel bleek te komen door spataderen. Binnen enkele weken na die conclusie kon ze al in het Anna Ziekenhuis terecht voor een laserbehandeling. “Ik heb veel minder klachten en kan ‘s avonds weer wat doen.”
“Spataderen, dat krijgen toch alleen ouderen? Dat dacht ik voorheen. Inmiddels weet ik dat het ook door een zwangerschap kan komen, zoals bij mij gebeurde”, vertelt Yvonne (37). Toen ze zwanger was van haar tweede kindje ontdekte ze een spatader, die van haar lies tot haar enkel liep. Dat is een verwijde, gekronkelde ader die klachten kan geven, maar dat hoeft niet (meteen) zo te zijn. “Ik kreeg er pas jaren later last van. Ik werk in een schoenenwinkel en sta en loop dus veel. Na een werkdag voelde mijn rechterbeen onrustig en vermoeid. Na een tijdje begon het ook pijn te doen. Toen heb ik de huisarts gebeld.”
De assistent nam de tijd voor me
De huisarts verwees Yvonne door naar het ziekenhuis, voor verder onderzoek en een behandeling. “Ik koos voor het Anna Ziekenhuis omdat het vertrouwd voelt. Hoewel ik nu in Valkenswaard woon, was Geldrop jarenlang mijn woonplaats.” Toch gaf vooral de wachttijd de doorslag. “Ik kon al heel snel terecht voor een vaatscan. Daaruit bleek dat een van de spataderen het beste gelaserd kon worden. Dat zou de klachten verminderen.” Ook daarvoor kon Yvonne weer snel in het Anna terecht. “Een paar weken later vond de behandeling plaats. Ik was nog nooit geopereerd, dus ik vond het toch een beetje spannend. Gelukkig legde een assistent heel duidelijk uit wat er ging gebeuren. Daar nam ze de tijd voor. Dat was zó fijn.”
De klachten namen flink af
Eenmaal in de behandelkamer kon Yvonne meekijken hoe de chirurg een laserdraad in de ader bracht en de spatader vervolgens dichtbrandde. “Omdat ik EHBO’er ben, vond ik dat interessant om te zien. Spannend was het toen al niet meer.” Na de behandeling kreeg Yvonne nog een steunkous om. “Die zat zo strak dat ze ‘m met vier man moesten aantrekken. Heel grappig om te zien. Daarna mocht ik gaan.” Thuis moest Yvonne rust nemen, maar ook blijven bewegen. “Dan blijft het bloed stromen. Tijdens het tandenpoetsen wandelde ik bijvoorbeeld een rondje.” Al snel verdwenen de klachten. “Die namen met 80 tot 90 procent af. Superfijn! Binnenkort laat ik nog een andere spatader behandelen, zodat ik hopelijk helemaal geen klachten meer heb.”
Na een week kon ik alweer werken
Inmiddels kan Yvonne weer werken, zonder ‘s avonds last van haar been te hebben. “Nu denk ik: waarom zou je wachten met naar de dokter gaan als je klachten hebt? De behandeling en het herstel duurde maar een week. Ik heb geen pijn gehad en van het resultaat heb ik de rest van mijn leven plezier.”
